جشن نوروز در چمگردان

عید نوروز از بزرگترین اعیاد مردم چمگردان محسوب می شود به همین دلیل تقریباً از اوایل اسفند ماه تلاش برای استقبال از این تحویل و تحول طبیعی، آغاز و در اواخر اسفند به حداکثر می رشد. گردگیری وسایل و تمیز کردن منازل و اتاق ها (خانه تکانی) علاوه بر فواید بهداشتی جزء باورهای اجتماعی نیز هست چرا که مردم معتقدند چنانچه خانه تکانی انجام نشود برای آن خانواده در سال آینده ناراحتی و نکبت ایجاد خواهد شد. در قدیم خانواده ها خود اقدام به تهیه برنج برشته (بوداداه) می نموده اند. برای اینکار نخست برنج را به شکل چلو دم کرده و سپس در آفتاب می خشکاندند و بعد آنها را روی تابه و آتش با مخلوطی از ماسه ریز یا نمک برشته می کردند. گندم بوداده هم تقریباً شبیه برنج بوداده می شد. برنج، گندم، کنجد و شاهدانه برشته از مهمترین اقلام آجیل ایام عید نوروز بود.

سبز نوروز

تهیه سبزه که از دانه های مختلف مثل گندم، ماش، بقلا، عدس، شاهی و … بود قبل از عید انجام می شود . سبزه تهیه شده پس از آن که زیبایی سفره هفت سین را تأمین می کرد طبق رسوم منتقل شده می بایستی روز سیزدهم نوروز در آب جاری ـ ترجیحاً زاینده رود انداخته شود. البته امروزه تغییراتی در شیوه تهیه سبزه ها ایجاد شده است مثلاً دیواره کوزه یا بطری شیشه ای را با پارچه ای نازک پوشانده و پس از کالیدن تخم شاهی خیس شده آن را با خاکستر اندود می کنند و با تأمین رطوبت لازم منتظر جوانه زدن آن می شوند .

لباس ایام نوروز

در قدیم رسم بود که همه مردم برای عید نوروزی کلیه لباس های خود را نو می کردند. اصولاً لباس نو با توجه به مشکلات اقتصادی خانواده بیشتر برای نوروز تهیه می شود و پوشیدن لباس کهنه در ایام خوش یمن نبود .

عیدی نوروز

در دوران روز اول فرورودین، کودکان و نوجوانان کیسه بدست برای گرفتن عبدی، خانه به خانه مراجعه میکردند و عیدی خود را که عموماً گردو، بادام، تخم مرغ رنگ شده، برنج، گندم، شاهدانه بوداده و … بود می گرفتند. مردم عقیده داشتند که روز اول عید باید در همه منازل باز باشد و دادن عیدی هر چند ناچیز باعث توسعه روزی و برکت خواهد بود. گرفتن عیدی از اقوام و بستگان به هنگام دید و بازدید فامیلی انجام می شد و گاهی بی طاقتی بچه ها باعث می شد تا شخصاً برای گفتن عیدی به خانه اقوام هم، سری بزنند .